Gisteren was het zover: De eerste Winkels e-Challenge gaat van start! Om 8 uur ’s morgens is het verzamelen bij de Grolsch Veste. Na een korte briefing gaat de race om 9 uur van start, bewapend met een routebeschrijving, een zak met broodjes en drinken. Het doel is om met de Think City, een elektrisch aangedreven auto die normaal een maximaal bereik heeft van 160 kilometer, een afstand van circa 200 kilometer af te leggen binnen een zo snel mogelijke tijd. En dat is een hele uitdaging. Het einddoel is bekend, de route er naartoe niet helemaal.
In totaal gaan er zeven auto’s van start. Iedere auto wordt bemand door een team van twee personen. Samen met mijn collega René ten Hove vormen wij het team Ons Huis. Rond 10.30 uur komen we via de nodige land- en zandweggetjes (kortste route gekozen) aan bij een bakkerij in Dorsten, de enige tussenstop op de route. De heerlijke vruchtentaart gaat er in als zoete koek en we genieten van het mooie weer. Na een klein uurtje gaat de laatste en langste etappe van start.
Tijdens de rit spookt steeds door je hoofd of we het gaan halen of niet. Rijd je niet te hard? Verbruik je niet teveel stroom? Shit, weer een stoplicht op rood. Je probeert dingen te bedenken om energie te besparen: ramen dicht, ventilatie uit, zo min mogelijk remmen, uitrollen in z’n vrij, etc. O nee, begint het ook nog te regenen! Ook ruitenwissers verbruiken stroom… En dan met nog circa 25 kilometer te gaan gaat het lampje ‘accu’s leeg’ branden. Nog ongeveer 15% in de ’tank’. Een snelle hoofdberekening vertelt dat het genoeg moet zijn. Maar ja, hoeveel stoplichten en heuvels krijg je nog?
Met uiteindelijk minder dan 5% restenergie in de accu’s zijn we om 14.43 uur en 197 kilometer verder als eerste aangekomen bij de firma Merten in Wiehlen. We hebben gewonnen! De laatste auto komt 3 uur later binnen. René en ik worden daarna gehuldigd en krijgen voor de prestatie een milieuvriendelijke ‘oplaadboom’ met pv-cellen voor bijvoorbeeld mobiele telefoons. De fles champagne wordt, zoals het in de autosport hoort, leeggespoten.
Vandaag staat er een mooi artikel in de krant Tubantia die ik jullie uiteraard niet wil onthouden: klik hier.
